"Ik had het gevoel alsof ik in een droom zat waaruit ik nooit meer wakker wilde worden" - Cori_explore in interview

In dit interview vertelt Cori wat reizen voor haar betekent, waarom duurzaamheid bijzonder belangrijk voor haar is en hoe ze ertoe kwam reisblogger te worden. In april vergezelt ze ons naar het opwindende Kirgizië.

In Kyrgyzstan zal ze ons op Instagram van dichtbij indrukken geven. Hoe ziet het land eruit, wat eet de plaatselijke bevolking graag? En welke spannende dingen gebeuren er tijdens de reis met TripLegend? Al deze en nog veel meer indrukken zullen we kunnen delen op haar Instagram kanaal. Cori_explore Kom mee. We verheugen ons er nu al op!

Je kunt in het interview al lezen over de spannendste, gênantste, mooiste en moeilijkste momenten van haar afgelopen reizen. We komen ook te weten wat ze van de reis naar Kyrgyzstan verwacht en hoe ze niet gestresst raakt op de laatste dag voor de reis.

15 vragen aan Cori

1. Je reist nu al een hele tijd en hebt je eigen blog. Hoe kwam het tot stand? Wat deed je besluiten je gevestigde leven in Duitsland achter je te laten en de wereld in te trekken?

Het hele gebeuren ontstond bij toeval. Begin 2019 reisde ik met een vriendin door Argentinië. Mijn vriendin vond dat ik een Instagram profiel moest krijgen en gaf me tijdens de reis een kleine Instagram spoedcursus. Zo ontstond mijn profiel Cori_explore. Ik schrijf al graag sinds ik een kind was en na de reis begon ik mijn blog. travelmehappy.com. Mijn blog was mijn hobby en nam daarna zo'n grote vlucht dat ik van mijn hobby mijn beroep kon maken, hoewel dit maar één deel van mijn zelfstandig ondernemerschap is. Daarnaast werk ik als oplossingsgerichte consultant en coach, fotograaf en heb mijn eigen bedrijf, een minicaravanverhuur.

Ik kom uit een heel eenvoudige achtergrond en mijn ouders hadden nooit veel geld om grote reizen voor mij en mijn broer te financieren. We gingen vaak kamperen. Toen ontmoette ik mijn huidige echtgenoot in 2008. In 2010 vlogen we samen naar Cuba. Het was de eerste keer dat ik Europa had verlaten en dat was het moment waarop het voor mij gebeurde. De reis veranderde alles in mijn leven. Ik had het gevoel alsof ik in een droom zat waaruit ik nooit meer wakker wilde worden. Tijdens mijn studie werkte ik veel daarnaast om mijn reizen te financieren. Ik heb Duitsland niet echt achter me gelaten. Ik ging niet op wereldtournee of iets dergelijks, maar ik investeerde al mijn vrije tijd in wereldreizen.

2. wat deed je vroeger, en mis je soms je oude leven? 

Ik heb een bachelordiploma in maatschappelijk werk en sociale pedagogie. Jarenlang werkte ik in een begeleidingscentrum voor vrouwen die het slachtoffer waren van mensenhandel. Het was geen gemakkelijk werk, maar ik genoot er erg van. Ik nam ongeveer 1 1/2 jaar geleden ontslag uit mijn laatste baan in zwangerschapsconflictbegeleiding. Wat ik soms zeker mis is de zekerheid van elke maand een vast inkomen te hebben of klaar te zijn met werken en dan echt vrij te zijn. In zelfstandig ondernemerschap is financiële zekerheid niet altijd een gegeven, maar ik zou de vele voordelen niet willen missen.

"Een wilde leeuw in de ogen kijken heeft veel in me losgemaakt dat ik niet gedacht zou hebben"

- Cori_explore

3. Je hebt al meer dan 40 landen in de wereld kunnen ontdekken - wat was voor jou de meest bijzondere bestemming die je misschien niet verwacht zou hebben? 

Mijn Reis naar Zuid-Afrika Vond ik heel bijzonder, vooral voor mijn emotionele wereld. Op safari in Klaserie Private Game Reserve voelde ik voor het eerst in mijn leven doodsangst toen ik in totale duisternis bij een waterpoel gehurkt zat en een leeuwin me op slechts 2 m voorbij liep. Een wilde leeuw in de ogen kijken in het algemeen maakte veel in me los dat ik niet gedacht zou hebben. Het was een moment waarop ik besefte dat ik mijn werk zo niet meer wil doen. Oerinstincten werden gewekt. Korte tijd later stortte ik me in het avontuur van het zelfstandig ondernemerschap.

In Zuid-Afrika trotseerde ik ook mijn grootste angst en ging ik kooiduiken met haaien. Als ik er aan terugdenk, kan ik alleen maar mijn hoofd schudden. Ik zou nooit gedacht hebben dat ik zoiets zou doen. Ik had ook niet verwacht dat Kaapstad zo stressvol zou zijn. Ik had me niet voorgesteld dat het zo beklemmend zou zijn, voortdurend op mijn eigen veiligheid te moeten letten. Niettemin bezocht ik een township en nam er een ongelooflijk aantal indrukken mee, waar ik nu nog vaak aan terugdenk. En tenslotte adopteerde ik een jonge pinguïn, genaamd Alf, waarvan ik hoop dat hij nog eens de zeeën zal overzwemmen.

4. je blog gaat veel over duurzaam reizen - net als wij doen. Heb je nog belangrijke tips voor onze ontdekkingsreizigers over hoe ze hun ervaring in het buitenland milieuvriendelijker kunnen maken? Wat is voor jou het belangrijkst?

Duurzaamheid ligt me na aan het hart, zowel op reis als in het dagelijks leven. Hier zijn een paar van mijn tips:

• Er zijn verschillende platforms waar je duurzame accommodatie kunt vinden die bijvoorbeeld zonne-energie gebruikt en regionaal voedsel aanbiedt. 
• Consumeer regionaal in plaats van geïmporteerd voedsel
• Rondleidingen bij plaatselijke gidsen boek
• Kies in plaats van het grote all-inclusive hotel een kleiner hotel met halfpension
• Neem een herbruikbare fles mee en giet water over uit grote bussen in plaats van losse plastic flessen te kopen.
• Hoe minder je bagage weegt, hoe beter. Laag gewicht = lagere Co2 uitstoot
• Vul shampoo van thuis in kleine bakjes en neem een stuk zeep mee in plaats van douchegel
• Blijf op de paden bij het wandelen en in de natuur in het algemeen
• Raak geen dieren, schelpen en koralen in zee aan, gebruik een natuurlijke zonnebrandcrème
• Neem, afhankelijk van het land waar je reist, je afval mee naar huis, want niet alle landen hebben een goed afvalbeheer
• CO2 compenseren na de reis

Ik kan niet echt zeggen wat voor mij het belangrijkste is. Ik probeer er op elke vakantie een paar in praktijk te brengen en er het beste voor me uit te halen op dat moment. In het algemeen moet je de druk van jezelf afhalen om alles te moeten uitvoeren. Iedereen moet het doen zoals hij kan. In het algemeen is het beter om één ding uit te voeren dan geen.

5. je eerste avontuur met TripLegend brengt je naar Kirgizië. Een onbekend en toch zo opwindend land. Waarom koos je deze bestemming? Wat fascineert je bijzonder aan het land?

Ik koos Kyrgyzstan juist omdat het nog zo'n onbekend land is. Toegegeven, ik zou er nooit aan gedacht hebben tegen mijn man te zeggen: Hé, laten we naar Kyrgyzstan gaan. Vrijwel alles daar spreekt me aan omdat er zo weinig bekend is en ik denk dat het een echt geweldig land is. Kyrgyzstan stond nooit echt op mijn radar als reisbestemming.

En wat hoop je op deze reis te beleven? Wat zijn je verwachtingen van de ervaring in Kyrgyzstan?

Mijn verwachting is het land en zijn bevolking te leren kennen, zodat ik thuis verslag kan uitbrengen: Dit is Kyrgyzstan. Ik hoop veel nieuwe mensen te ontmoeten, een goede tijd met hen te hebben en natuurlijk niet te vergeten de adembenemend mooie plaatselijke natuur. Ik kijk ook uit naar de ervaring om in een yurt te slapen.

Beslissen om beroepsmatig de wereld rond te reizen is zeker een droom voor velen. Het werkte voor jou. Wat fascineert je het meest aan reizen, wat geeft je de motivatie om nieuwe plaatsen op onze planeet te blijven verkennen? 

Reizen en de wereld ontdekken is voor mij pure vrijheid. Ik heb een onlesbare dorst naar avontuur en een niet te stuiten portie nieuwsgierigheid. Elke reis is leerzaam voor me. Ik leer niet alleen iets over elk afzonderlijk land, maar ook van het leven en bovenal leer ik mezelf opnieuw kennen. Telkens als ik van een reis thuiskom, heeft de ervaring iets in me losgemaakt. Ik ben verliefd op de wereld in de waarste zin van het woord.

Wat was je grootste mislukking tot nu toe, waar ging iets echt mis op je reizen en hoe kwam je uit die situatie? Wat nam je er persoonlijk van mee als ervaring? 

Ik kan me eigenlijk twee verschillende situaties voorstellen. In Marokko had ik een kamer geboekt in een kleine riad midden in Marrakech. Het was al middernacht toen we de accommodatie bereikten. Net toen we op het punt stonden te gaan liggen, beseften we dat het bed krioelde van de bedwantsen. Dus pakten we onze koffers, sjokten midden in de nacht door Marrakech, stapten in de volgende taxi en gingen op weg naar het dichtstbijzijnde Ibis Hotel. Sindsdien controleer ik altijd eerst de bedden.

 "Er is een onlesbare dorst naar avontuur in mij".

- Cori_explore

Maar het was het ergst in Nepal. We reisden met een groep waarvan we de gemiddelde leeftijd flink naar beneden hadden gehaald. Een paar dagen voor onze vlucht naar huis landden we in de bergen op 2500 meter hoogte in een "bergresort". Het was al dageraad. Vrijwel de hele troep rende achterstevoren de kamer uit. Het was - 3 graden koud, de verwarming deed het niet en alles was beschimmeld. Ja, zelfs het toiletpapier. Hoe kwam ik uit de situatie? Dat deed je niet. We zaten vast. De bus kon in de duisternis niet over de serpentines naar beneden en er was geen ander onderkomen.

Dus bestelden we een fles rum en heet water, dronken ons vol tot de lobby sloot, trokken zowat alle kleren aan die we hadden en gingen op bed liggen. Drie uur slaap waren genoeg. Als compensatie kregen we niet alleen een dikke verkoudheid en een twee weken durende vakantieverlenging in de vorm van een ziektebriefje, maar ook de mooiste zonsopgang op het Himalayagebergte. Soms kun je bepaalde situaties niet veranderen en moet je er het beste van maken.

9. en heb je ooit een echt gênant moment gehad omdat je iemand niet begreep? Hoe ga je om met de taalbarrière als mensen geen Engels spreken?

Ik ben er zeker van dat het niet maar één keer gebeurde. In Argentinië deden we een rondreis. Ik was de enige in de bus die geen Spaans sprak. De gids vertaalde speciaal voor mij alles in het Engels. Het was gênant dat ik in slaap viel en de hele bus naar me staarde. Mijn Engels is bepaald niet perfect, dus ik ben er vrij ontspannen over. Vooral in Argentinië ontmoette ik veel mensen die geen Engels spraken. We communiceerden via Google Translate. Voor de rest ben ik zeer bedreven in hand-voet gebaren. Op de een of andere manier kun je je altijd verstaanbaar maken.

10. wat is voor jou de grootste hindernis bij het reizen, wat stoort je maar hoort er helaas altijd bij? 

Zeker vliegen, autorijden, de trein nemen of met de boot reizen.

Ik leed heel lang aan vliegangst en elke vlucht was voor mij pure inspanning. Gelukkig verdween de angst helemaal tijdens mijn coachingsopleiding. Ik heb echter last van reisziekte en helaas werkt niets zonder mijn medicijnen. 

11. Je reist meestal met je echtgenoot op je reizen, wat maakt reizen zonder bekende gezichten voor jou zo bijzonder? 

Dit wordt eigenlijk de allereerste soloreis voor mij. Ik heb nog nooit alleen gevlogen. De hele reis wordt dus iets heel bijzonders voor me. Alleen zijn zonder een bekend gezicht zal zeker een ervaring zijn waar ik veel van zal leren. Je maakt ook veel sneller vrienden. Je verlaat je comfortzone. Ik heb daar altijd goede ervaringen mee gehad. Ik verheug me erop nieuwe mensen te ontmoeten en verder te groeien dan mezelf.

Je hecht veel belang aan milieubewustzijn, duurzame voeding en ecologisch verantwoord reizen. Wat motiveert je elke dag om onze planeet te beschermen? 

Ik heb zo veel hoeken van deze wereld gezien, wat een waar voorrecht is. De schoonheid van de wereld en haar bewoners zijn mijn drijfveer om elke dag te proberen onze planeet te behouden.

13) Je linkerpols is versierd met een kleine tatoeage van een fototoestel - is er een bijzonder verhaal of ervaring die je ermee associeert? 

Mijn passie voor fotografie begon 10 jaar geleden op mijn Rondreis door IJsland. Intussen werk ik ook als fotograaf. De tatoeage werd gemaakt op een vochtige en vrolijke avond in mijn flat, gegraveerd door mijn broer. Ik heb dus niet alleen altijd mijn camera bij me, maar ook een persoon die veel voor me betekent.

Wat fotografeer je het liefst? En heb je een onderwerp waar je je bijzonder op verheugt in Kirgizië? 

Mijn favoriete onderwerpen zijn dieren en landschappen. Ik hou van details en heb een passie voor macrofotografie. Ik vind het ongelooflijk opwindend om kleine dingen op een grote manier te laten zien en de kijker een perspectief te bieden dat hij niet verwacht zou hebben.

Ik kijk uit naar de Spookstad.De adelaars en de sprookjesachtige kloof zijn bijzonder interessant als fotomotief. Eens kijken hoeveel geheugenkaarten ik uiteindelijk zal vullen.

Last but not least: Wat doe je de dag voor een lange reis? Pak je alles op het laatste moment in of kun je op een ontspannen manier uitkijken naar de bestemming?

Ik begin altijd een paar dagen van tevoren met inpakken, zodat ik de avond tevoren helemaal ontspannen ben. Als laatste schrijf ik voor mezelf een lijstje met dingen die ik 's morgens absoluut moet inpakken. En natuurlijk heb ik altijd een goede knuffel met mijn katten.