Namibië is een van de meest diverse vakantiebestemmingen die er zijn. Het zal u hier aan niets ontbreken. Een koele duik in de Atlantische Oceaan, een tocht in de woestijn, een safari of een wandeling door de indrukwekkende nationale parken. Maar dat is niet het enige wat Namibië tot zo'n bijzondere bestemming maakt; Namibië heeft ook een roerige geschiedenis achter de rug. Vandaag willen wij u meenemen op een reis naar het verleden van dit indrukwekkende land.
De vroege geschiedenis van Namibië
Op het eerste gezicht lijkt de geschiedenis van Namibië betrekkelijk recent. Er is echter overvloedig archeologisch bewijsmateriaal dat aantoont dat er minstens 25.000 jaar geleden al mensen in Namibië woonden. Namibië is een divers land met jagers, traditionele veehouders, boeren, handelaars, mijnwerkers en vissers die tot verschillende taal- en cultuurgroepen behoren.
De oudste bewoners van de regio zijn waarschijnlijk de San of Bosjesmannen, zoals de rotstekeningen en gravures op plaatsen in Damaraland zoals Twyfelfontein en de Brandberg bewijzen. Vandaag leven er naar schatting nog 35.000 Bosjesmannen in Namibië, waarvan slechts enkelen hun historische en traditionele levenswijze nog in ere houden. De Bosjesmannen delen enkele linguïstische kenmerken (zoals de klikgeluiden) met de Damara en de Nama, die zich na hen in het gebied vestigden. Herero en Himba zijn de andere kenmerkende culturen. De Herero dragen extravagante jurken in Victoriaanse stijl, en de semi-nomadische Himba staan erom bekend zich te bedekken met otjize, een mengsel van botervet en oker, dat hun huid een roodachtige tint geeft. De Owambo leven in en rond de noordelijke delen van het land waar de landbouw goed is en zij kunnen vissen in de ondiepe wateren.
Het ontstaan van de kolonie
In 1486 zette de eerste Europeaan, Diogo Cao, voet op Namibische bodem en richtte een stenen kruis op bij Cape Cross. Vanaf het moment van de eerste landingen in Namibië beginnen de Europese mogendheden meer en meer belangstelling te krijgen voor een langdurig bezit van het huidige Namibië.
Vanwege de verdere opmars van Europese kolonisten vanaf het midden van de 19e eeuw riep het toenmalige opperhoofd van Orlam alle Namibische volkeren bijeen voor een vredesverdrag. Dit was bedoeld om de cohesie van de verschillende etnische groepen in de regio's te onderstrepen en te regelen hoe moest worden omgegaan met de Europeanen die het land binnenvielen.
Niettemin bezette Groot-Brittannië uiteindelijk op 12 maart 1878 het gebied rond de zeehaven Walvisbaai, waarmee de geschillen over het koloniale bewind in zuidelijk Afrika begonnen.
In april 1884 werd de kolonie van Duits Zuidwest-Afrika geboren met het officiële hijsen van de Duitse keizerlijke vlag.
Duitse koloniale overheersing
In 1891 werd het voormalige stamcentrum van de Orlam, Windhoek, de officiële zetel van het Duitse commissariaat. Helaas vond de landroof plaats zonder rekening te houden met de traditionele grenzen van de stammen, hetgeen leidde tot steeds terugkerende spanningen en geschillen.
Zo begon in 1904 een grootscheepse opstand tegen de Herero's, die het Duitse Rijk drie jaar lang in staat van oorlog bracht. Tegen het einde van 1904 verklaarden ook de Nama de oorlog aan de Duitsers. Het feit dat zowel de Nama als de Herero in de minderheid waren en slecht waren uitgerust, betekende dat ongeveer 60-70.000 inheemse mannen, vrouwen en kinderen tijdens de opstand het leven verloren.
Toen in 1908 diamanten werden ontdekt in de buurt van Lüderitz, bracht dit een economische boom teweeg in heel Duits Zuid-West-Afrika. Deze welvaart duurde echter niet lang, want bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog trokken Zuid-Afrikaanse troepen het land binnen en dwongen Duitsland tot overgave.
Het Zuid-Afrikaanse Mandaat
De droom van de inheemse bevolking om hun land terug te krijgen en zonder buitenlandse overheersing te leven, viel in duigen toen Zuid-Afrika in 1920 een mandaatmacht werd. Het politieke bestuur was dus in handen van Zuid-Afrika, dat een apartheidsbeleid voerde.
Pas in 1966 werd het mandaat door de VN ingetrokken, wat leidde tot hevige botsingen tussen Zuid-Afrika en de Namibische vrijheidsbeweging SWAPO.
Onafhankelijkheid
Op 21 maart 1990 werd Namibië eindelijk politiek onafhankelijk en kreeg het land een democratische grondwet. Namibië kreeg zijn huidige naam en in november 1989 werden al de eerste vrije verkiezingen gehouden, waarbij SWAPO 57 procent van alle stemmen behaalde. Namibië verkoos uiteindelijk zijn eerste president, Dr. San Nujoma, die de leider van de SWAPO was.
U wilt naar Namibië reizen?
Bent u net zo enthousiast over Namibië als wij en staat u te popelen om het land zelf te ontdekken? Waarom ga je dan niet met ons mee op onze volgende 14-daagse rondreis Namibië. We kijken nu al uit naar uw komst!