UNESCO Werelderfgoederen in Argentinië

Argentinië herbergt elf UNESCO Werelderfgoederen. Vijf daarvan zijn natuurgebieden en de overige zes zijn cultureel erfgoed. Drie sites worden gedeeld met andere landen, waardoor ze grensoverschrijdend Werelderfgoed zijn.

Los Glaciares Nationaal Park

De eerste vermelding op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO was het Nationaal Park Los Glaciares in 1981. Het natuurgebied is een gebied van uitzonderlijke natuurlijke schoonheid. Het landschap wordt gekenmerkt door ruige, torenhoge bergen en talrijke gletsjermeren, waaronder het 160 kilometer lange Lago Argentino. Ondanks de naam, die vooral op de fascinerende gletsjers gericht is, is er een grote verscheidenheid aan landschappen in het nationale park. Dit omvat een groot hoogteverschil van meer dan 3000 meter en zeer diverse ecosystemen.

Guaraní Jezuïetenmissies

Sinds 1984 maken de Guaraní Jezuïetenmissies van San Ignacio Mini, Santa Ana, Nuestra Señora de Loreto en Santa Maria Mayor in Argentinië en de ruïnes van Sao Miguel das Missoes in Brazilië deel uit van het UNESCO Werelderfgoed en vormen zo een transnationaal erfgoed.

De Jezuïetenmissies in Argentinië liggen in het hart van een tropisch woud en waren nederzettingen die de Jezuïeten voor het Guaraní-volk stichtten. Het doel van deze nederzettingen was, in de eerste plaats, de christelijke missionering van de bevolking.

Iguazú Nationaal Park

In hetzelfde jaar als de Jezuïetenmissies werd ook het Iguazú Nationaal Park aan de UNESCO Werelderfgoedlijst toegevoegd. Het is de thuisbasis van een van de grootste en spectaculairste watervallen ter wereld. Samen met aangrenzende beschermde gebieden en nationale parken vormt het Iguazú Nationaal Park het grootste afzonderlijke beschermde overblijfsel van het Paranaense subtropische regenwoud. De rijke biodiversiteit omvat 2000 plantensoorten, 400 vogelsoorten en ongeveer 80 zoogdiersoorten, zoals jaguars, ocelots en reuzenmiereneters.

Cueva de las Manos, Río Pinturas

In 1999 werd de Cueva de las Manos in Río Pinturas onderdeel van het UNESCO Werelderfgoed. Het bevat een collectie grotkunst die dateert van 13.000 tot 9.500 jaar geleden. De naam (Grot van de Handen) is afgeleid van de gestencilde omtrekken van mensenhanden, maar er zijn ook andere voorstellingen te zien, zoals van dieren of jachttaferelen. De mensen die verantwoordelijk waren voor de muurschilderingen kunnen de voorouders geweest zijn van Patagonië's historische jager-verzamelaars gemeenschappen.

Valdés schiereiland

Het Valdés schiereiland, dat van mondiaal belang is voor de bescherming van zeezoogdieren, staat sinds 1999 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Het is een belangrijk broed-, kalver- en kinderkamergebied voor de bedreigde zuidkapers, de orka of de zuidelijke zeeolifant. Het landschap wordt overheerst door de Patagonische woestijnsteppe en herbergt een gevarieerde flora en fauna.

Ischigualasto / Talampaya Natuurparken

Deze twee aaneengesloten parken, die 275.300 hectare beslaan in het woestijngebied aan de westelijke grens van de Sierra Pampeanas in centraal Argentinië, maken sinds 2000 deel uit van het UNESCO Wereldnatuurerfgoed. Samen bevatten ze het meest complete continentale fossielenbestand uit het Trias (245-208 miljoen jaar geleden). Zes geologische formaties in de parken bevatten fossielen van een verscheidenheid van voorouderlijke zoogdieren, dinosauriërs en planten, die de evolutie van gewervelde dieren en de aard van de paleomilieus in de Triasperiode onthullen.

Jezuïetenblok en Estancias van Córdoba

Het Jezuïetenblok met de vijf estancias in Córdoba werden in 2000 opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het blok bevat de kerngebouwen van het jezuïetenstelsel: de kerk, de universiteit, het college en de residentie van de Sociëteit van Jezus. Samen met de estancias illustreren ze het unieke religieuze, sociale en economische experiment dat in de 17de en 18de eeuw over een periode van 150 jaar overal ter wereld werd uitgevoerd.

Quebrada de Humahuaca

In 2003 werd de Quebrada de Humahuaca onderdeel van het UNESCO Werelderfgoed. De Quebrada de Humahuaca is een kloof bij de hoofdstad van de Argentijnse provincie Jujuy. Het is een representatief voorbeeld van de zuidelijke Andesvalleien, met zijn systeem van verkeerswegen en economische, sociale en culturele verbindingen. De vallei vertoont bewijzen van haar gebruik als belangrijke handelsroute gedurende de laatste 10.000 jaar. Je ziet er ook zichtbare sporen van prehistorische jager-verzamelaar gemeenschappen, het Inca Rijk en de onafhankelijkheidsstrijd in de 19de en 20ste eeuw.

Qhapaq Ñan - Andes Wegennet

Het wegennet wordt vaak vergeleken met de Zijderoute in Azië. Het diende als verbindingsweg van de Inca's naar het noorden en zuiden. Het loopt door zes verschillende landen, waaronder Argentinië en Peru. Het is dus een grensoverschrijdend Werelderfgoed. De meer dan 6.000 kilometer lange weg staat sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het architectonische werk van Le Corbusier

In 2016 werden 17 gebouwen van de architect Le Corbusier aan de UNESCO Werelderfgoedlijst toegevoegd. Met het Casa Curutchet in La Plata staat een van de gebouwen in het Zuid-Amerikaanse land. De overige vestigingen bevinden zich in Duitsland, Japan, India, Frankrijk, Zwitserland en België. De gebouwen getuigen van de uitvinding van een nieuwe architectonische taal.

Los Alerces Nationaal Park

Het laatste UNESCO Werelderfgoed tot nu toe werd in 2017 deel van de lijst. Het landschap van Los Alerces Nationaal Park werd gevormd door de talrijke ijstijden. De natuur wordt gedomineerd door dichte bossen. Een karakteristiek kenmerk is het alerce woud. De Alerce boom is wereldwijd bedreigd en de op één na langst levende boomsoort ter wereld (hij kan meer dan 3.600 jaar oud worden).

Heb je nu zin om Argentinië te verkennen? Neem dan eens een kijkje bij onze Patagonia en Argentinië rondreis en laat je betoveren door de schoonheid van het land.

Voor meer inspiratie voor je reizen, volg ons op Instagram en blader door onze TripLegend Magazine.